kapı çalıyor,bakmasana...

Günlerimden tam da bugündü işte.Bugün nasıl duyuluyorsa,o gün de o kadar net duyuluyordu etraftaki diş gıcırdaması.Kışlarımın anasının düzüldüğü,bahardan peydah bir esintide duyulan,içimi titreten diş gıcırdaması...
Vallahi,tamı tamına bugündü işte!Ziller çalıyordu."......Din dan don!"Ben sabırla bekliyordum kapıdakiler gitsin diye.İçimin onu istemeyen tarafı ölü taklidi yapmayı tercih etmişti gerçekten ölmek yerine.Sevincimi bekliyorudum.".........Din dan don....."
Günlerimin birgünündeyim,aklımın bugün arifesinde...Gelecek ya da geçmiş her dakika,bugünün bekleyişiydi.Gittiğin günkü kadar salt,diri bekleyiş...Okula gitmek kadar doğru düzgün,okulda öğrenmeyecek,hatta bazı bazı okulda aşık olabilecek kadar küstah bekleyişim benim.
Bugün bekleyişin,en güzelinden bir "yaşamak"a dönüşeceği günümü geri istiyorum ben!Şimdiye kadar rüyama dahi girmemiş bir "yaşamak"ı özlüyorum yine,yeniden...Bugün geldiğinde öyle bir yaşamak olacaktı ki hayallerimde,tüm yaşanmışlıklarım kıskanacaktı.
".....Din dan don!"Sondan bir önceki kapı zili ile,dışarı çıkıyorum kapıdakilerin peşisıra...

12.02.07
alev....