Cries and Whispers

Mütemadiyen arzuladığım oraya varmakmış. Bir gün. Tekrardan.

Nihayetinde, bir geçmişin içine yavaşça düştüm.

Hazır kar yağmış; ifil ifil soğukta durup gökyüzüne, yeryüzüne ve türlü türlü şahsiyetime, ve henüz bitmemiş olduğuma baktım. Ve hala olduğuna. Şaşırdım, oluyor olmak şaşırtıyor beni, o şehrin yerli yerinde duruyor olması, şehrin her biçimi ve her biçim olmak ve olamamak. Büyükçe bir tokluk hissettim ve bir sigara yaktım. İçli içli içtim.

Yaşantı yaşlantı ve saplantı düzleminde senelerin ardından. Varmak, beni tüm bunların ardına, ötelere taşıyormuş, taşıdı da.

Bitmiş bir patika gibi gelirdi Nantes, meğersem bitmezmiş.

Bildiğim nehrin suyuyla köpüğüyle dalgasıyla çamuruyla, yaşamaya başlıyorum.

Ne de güzel geldim.
d.