19 Temmuz 2010 Pazartesi

posthumes (1)---doxa---Verfremdung oder/und Entfremdung

Daha geçenlerde bir çığlık atmıştım, bu çığlıktan mütevellit, sağda solda şunu buldum:

Yaşlandıkça daha da insan olduğumu hissediyorum.

Sanıyorum, bir insanı 'yaşamamakla' başlayan bir his bu; allasen kuzum, bazen 'onu' yaşamanın tadı güzel oluyor: sevmenin, sevmeyi dil pelesengi etmenin değil:::(rhétorique)???

Kuzum diye hitap ettiğim insan Bilge Karasu'dur.

damla.

Hiç yorum yok: