Sessizlik beklendik bir biçimde uzandı önünde yol oldu, içini delip deştiği önceki tüm yolları, tüm kımıldanışları, içini delip deşerek boşalttığı tüm anları ve tabi ki kelimeleri, konuşmaları ve konuşmayışları, düşüncesi dâhilindeki tüm eylemleri, kalkıp gidişleri, mıhlanıp kaçamayışları falan, hepsi, sessizliğin dışında kaldı.
Uzun laflarım.. Kendim için yaratabileceğim, kendime bahşedebileceğim tek hayat gerçekle pek de alakası olmayan, gerçeğin dışında bir yerlerde. Galiba çok uzakta, en kurması güç hayallerin içinde. Öyle ki,bu, belki bana bile ait olmayacak bir hayat tasarımıdır, kim bilir.. Hiç acımadan tüketebileceğim cinsten ya da..sarılmaktan bile çekinebileceğim güzellikte de olabilir haha.. öyle ya da böyle, hayatımı öylesine bölük pörçük ve fazlasıyla rezalet bir biçimde tutmayayakalamaya çalışıyorum ki, utanmak sıkılmak ezilmek bir yana, gülüyorum kendime. Gerçeğin dışındaki o hayat, o hayali yolculuk, uzanamadığım ve delip deşemediğim bir yerlerde olmalı muhakkak..öyle olacak olmalı..
Sessizliğin bulutlarının içinden, içinin yalnızlığı yükleniyor.
Damla.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder