küçük yaşamak

gittim döndüm
gitmeseydim dönemezdim
yaşanacak bir şeyler var sanıyordum
zamandır geçer diyordum
halbuki apaçıktı
güneşli havaya rağmen sur dibinde bir gölgeye oturmuş
ansıyordum
"kimse yok
hiçbir şey kalmadı"
ben
sade ben
doludizgin
dımdızlak
topal kedi ogün yoktu etrafımda işte
yaşanmıyor artık
yaşanamayan şeylerin acısını hala yaşanabilirlerden çıkarmamak gerek diyorum
oralara gidiyorum heyecanla
gene onların dünyasında
onların kavramları ile çevreme bakınıyorum
değer diye fısıldıyorlar onlar birbirlerine
verilen tüm değerleri kendime verdiğim değere indirgemiş ben
onların bu sorunsalını sükunetle karşılıyorum
denklemlerin bazılarının başına yutucu sabitler koyup onları basitleştiriyorum
tüm sabitleri kendim üzerinden belirliyorum
etkileşimler..
böylece yitiyorlar teker teker
"kimse yok
hiçbir şey kalmadı"
erken
daha erken
ama sabitleri bana bağlı denklemlerle
etkileşimleri indirgerken bir elin parmaklarına
yapayalnız.
bu kötü değil
bu iyi de değil.
bu bir gerçek
öğrendim.
değer,aşk,güven
vız gelip tırs geçiyor bu dünyaya
ama yaşam
devam eddecek
bir şeyler edinmeli
kendimce.tekbaşıma.
kıçımdan uydurduğum değişkenlerle hareketlendirmeli de hayatı
yaşamaya koyulmalı

alev
12.08.08