Algılayamıyorum ben bu dünya hallerini!
Sıcak ekmeğin mideye oturması gibi.
Beslediğim böceklerin üstüne bastın!
Dün bindim
Kadıköy’den değil haydarpaşa’dan kalkan vapura
Boş boş gözlerle süzdüm,,süzüldüm,,
Dünya münasebetlerinden ılık bir çayla tanıştım
Sıkıntıdan kafamı kaşıdım.
Yedim bitirdim sayfaları
Tadıma doyamadım..
Off be sus biraz,kafamı durdurma..
-uykuma silkeledim
evvelden kalanları
cümleleştirip kaçıştırmadıklarımızı
bütün çuvallar beyaz
ve dopdolu
bütün cümleler noktasız
gece çökünce
dağların türküsünü bağırmaya koyuldum
evvela gözüm kapadım
ardı sıra nefsim yokladım
tutundum boynumdaki tülbente sıkı sıkı
-zor
haykırdım
düşseydin lapa lapa
çok yalnızız kocaoğlan
ve karakız ve uzunkız
kaldık böyle yalnız
-ağlamak mı
yollar bitmiyor
köreldi topuklarımız
azı uzu yok bu yanılsamanın
derinliğimizde yankılandı
hüzünse hüzün
kokular
sız
kaldık
sız
ladı
yağmadı.
medet ummak..
damla..
05.01.08
5 Ocak 2008 Cumartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder