25 Ekim 2007 Perşembe

cızzzz...

bir devir kapandı!başkalarına yazma dönemini başkalarının önünde açıklayacak kadar bıraktım başkaları için yazmayı.onlara anlatacak bişiy yok.hiç kalmadı.fasülyeden varmış gibi gösterdiklerimi,evrensel yazı materyallerini de tükettikten sonra artık onlara anlatacak hiçbir şey kalmadı.sorarlarsa anlatır mıyım peki?yaz derlerse yazar mıyım?bilmem ki.ben metafizik oldum kuzum.anlamıyorum.her başkalarıiçinyazmak öbeğini kullandığımda beynimden onlarca başkaları,ve onlarca yazmak,ve onlarca için geçiyor.umurumun ince gülü oldu artık onlara ithaf ettiğim kelimeler.efenim kelimeler tek çeşitken;yalnızlıklar kelimelerin gelmesine bağlı olarak ikiye ayrılmışlar.kelimeden önceki yalnızlık,kelimeli yalnızlık.sanırım bu "yalnızlık"figürü de kelimeden sonra ki modern döneme denk gelmektedir.kelimelerden önceki antik döneme baktığımızda ise o dönemle ilgili pek bi eserin günümüze ulaşmadığını görmekteyiz.lakin kelimeli yalnızlıktaki eserlerin çok olgun ve aklıbaşında eserler olması hususiyetiyle,yalnızlığın kelime önceki dönemde de çok büyük işler başardığını söyleyebiliriz.ayrıca bazı bazı kendimizin metafizik olduğunu,kavramlaştığını düşündüğümüz zamanlarda,atalarımızın aslında salt yalnızlık olduğunu kanıtlayan hissiyatlara dalmıştır insan alemi.işte günlerden tam da öyle bir günken,kelimelerin bir adım öteye götüremediği,kendimi kavramlaştırmanın her şeyi rüya,halisülasyon şeklinde algılamaya sebep olduğu zamanlardan birinde farkettim ben de atalarımın bana miras bıraktığı bu geni.farkettim de ne oldu.bi garip oldu.tamam da ne oldu?bişiyler oldu.kelimeli dönem bişiyleri mi kelimesiz dönem bişiyleri mi oldu?saçmalama yahu,bi dizlerindeki şeytan icadı bilgisayara,tuşlara basarak oluşturduğun safsatalara bak da öyle konuş sen,tabii ki kelimeli dönemde oldu!hıı,ne diyim kısmette varmış olmuş kuzum.
velhasılkelam..bitti.develüasyon oldu,piyasalar altüst,değerler karıştı birbirine,herkesin değerinin mevcudiyeti pamuk ipliğine bağlı.bok yesin newton yer çekimi falan hepsi yalan oldu.aklımın her yeri ayaklandı uçuşuyor her şey abidik gubidik.aaa baksana şuna!şu şu hani solda çocukluğumun yanında uçan,hani anneme olan sevgimi arkana alınca solda kalan!ya yok mu şurdaki!hah işte,kelimeler..artık kimseye bahşedilmeyecekler.benim kafamın benim uçan balonu onlar.benim akılsızlığımın benim kendini kaybetmeceleri.kimseye yok artık onlardan;cızzzzz...
oldu mu kuzularım?

alev

Hiç yorum yok: